çok mu zor?
Sevilmeye gerek duymadım hiç sevmek yetti bana, yardıma muhtaç olmadım hiç, karanlıktan hiç korkmadım mesela gün ışığından korktuğum kadar,yalnız yürümekten korkmadım kalabalıklar içinde kaybolmaktan korktuğum kadar,çiçeklere hep aşıktım ama aşık olduğum adamdan bir çiçek beklemedim kendim aldım saksısını da çiçeğini de, severdim uçan balonları ama onlar beni şımartmak yerine masumiyeti hatırlattı geri getiremediğim çocukluğumu beni olsun istediğim ama olmayan bütün oyuncakları hatırlattı,çok severdim pamuk şekeri ama hep üzüldüm pamuktan yapılmadığını duyduğum zaman sonra pamuk şekere de küstüm . Bazen gülmeyi sevdim ama kendi kendime…
Birde öğrendim bazı şeyleri mesela senden boş vermeyi, babamdan ayrıntıya takılmayı ama taraf seçmedim bazen boş verdim bazen ayrıntıda boğuldum ama öğrendim ikisini de, annemden ağlamayı öğrendim ama öyle her zaman değil sadece gece yatarken kimse duymadan sessizce hıçkırığın boğazına düğümlene düğümlene bütün dünyanın yükünü omuzlarımda hissederek gömdüm yastığa gözyaşımı ama öğrendim. Bazen iyiliğin güzelliğin gülümsemenin paradan puldan değerli olduğunu öğrendim,hayallerin hep baş üstünde tutulması gerektiğini öğrendim.
Birde alıştım bazı şeylere mesela yokluğuna, olmayışına, olmayacağın düşüncesine ,çirkin dünyanın güzel şeyler getirmemesine alıştım. Vazgeçmeye zorladım kendimi geçmişimden yapmak istediklerimden benim sevdiğim gibi beni sevmeni istemekten vazgeçmeye zorladım. Vazgeçmedim. Ama ihmal ettim bazı şeyleri bazı şeyler için mesela hayallerim için hayatımı, ailem için ailemi , mutluluk için mutluluklarımı, işim için işimi,arkadaşlarım için arkadaşlarımı, senin için seni ihmal ettim ve en kötüsü de küçücük bir şehir için koca bir şehri…
Yazar : **SiMay**
03 May Salı 13:55
312 Görüntüleme